این ملت، ملتی است که خدای متعال اراده کرده آن را پیروز کند؛ انشاءاللّه. این واقعا جای شکر از پروردگار را دارد
من یه سؤال دارم، اونم اینکه چرا برای یه سرما خوردگی معمولی اینجوری شلوغ میکنن؟ واقعا میگم معمولی، چون دارم میبینم تمامش فقط و فقط یه بازی رسانه ای مسخره است!
اینکه ویروسش ساختگیه و وارداتیه و نظامیه بماند، حرفم اینه در مقابل بقیه ویروس های ساختگی و طبیعی، اصلا چیز عجیب و وحشتناک و متفاوتی نیست.
نهایتا به همون اندازه شیوع و مرگ و میر داشته باشه، که تازه متخصصینش میگن نیست اونقدر. خب چرا اینقدر شلوغش کردن و میکنیم؟ چرا ما، دقیقا ما مردم، دنبال باور کردن شایعات و بزرگ کردنشون هستیم؟ نکنه قراره به هرکی شایعه بزرگتر و دروغ مسخره تری گفت جایزه بدن، من خبر ندارم؟
دو سال پیش، دختر عموی پدرم و شوهرش به فاصله یک ماه از هم فوت کردن، بعدا گفتن دختر عمو آنفولانزا گرفته بوده و چون بیماری زمینه ای هم داشته، قلبشون از بچگی بیماری داشت، فوت کردن. شوهرشون هم دیابت داشتن و بعد از ابتلا به همون آنفولانزا فوت کردن.
تو تمام مراسمات خاکسپاری و ختم و غیره، اکثریت ملت سرما خورده بودن و کسی با کسی دست و روبوسی نمیکرد. کلا همه همینطوریم، موقع سرما خوردگی دست و روبوسی نمیکنیم،نه؟
ولی تو این ماجرا کسی از ترس آنفولانزا گرفتن، نه خودش رو حبس کرد و نه رفت و آمد رو قطع کرد. همه تقریبا میدونیم که تمام انواع چند میلیارد نوع ویروس سرماخوردگی، به گفته متخصصینش، هیچ داروی خاصی ندارن. تمامشون با درد و تب و آبریزش و سرفه و عطسه همراهن. سیستم ایمنی بدن، خودش بلده از پسش بربیاد. همه میدونیم اگه بیماری زمینه ای داشته باشیم، برای همه انواع بیماری ها باید مراقبت بیشتری انجام بدیم. همه میدونیم سبک زندگی سالم مهمترین عامل بیمار نشدنه و این سبک شامل غذای سالم و ورزش و عدم استفاده از دخانیات و الکله.
برای تمام انواع بیماری ها، دعا و اذکار مخصوصی تو مفاتیح هست که دقیقا بر طبق قاعده علت و معلولی جهان هستی کار میکنه و حتی اگه خیلی هم مخلصانه و از اعماق وجود خونده نشه، باز هم مثل همون قرص و شربتی که میخوریم، اثر وضعی شون رو میذارن.
مهمترین دعا هم دعای نوره که من خودم شخصا بارها و بارها اثرش رو تو از بین بردن تب دیدم. مخصوصا بچه ها. بارها دیدم وقتی تب بالای ۳۹ درجه داشتن، چند دقیقه بعد از خوندن دعا، تبشون پایین اومده.
حالا با تمام این اوصاف واقعا دلیل اینهمه شلوغ کاری و تعطیلی و ... رو نمیفهمم. یعنی به جای اینکه از اول بیان کار کنن روی این خط خبری و برای مردم جا بندازن که این فقط یه جنگ رسانه ایه و ما نباید بازی شون رو بخوریم، دقیقا از همون اول تو پازلشون بازی کردن و همچنان هم ادامه میدن!
کاش ما مردم یه کم اینجا ها بصیرت داشتیم و با سکوتمون و بی تفاوتی در برابر این بازی خبری، بی اثرش میکردیم.
دیگه بگذریم از یه مشت حیوون از آب کره بگیر که تو این وانفسای تبلیغاتی، ماسک احتکار کردن و فلان!
با این وضعیت تعطیلات مدارس، من جای مسئولین بودم، امسال رو دوباره به صورت فشرده تو تابستون تکرار میکردم. جدی میگم. با این وضعیت یه خط در میونی که بچه ها مدرسه رفتن و میرن، چیزی یادنگرفتن. به نمرهای بالاشون نگاه نکنید، به امتحانات و سؤالاشون نگاه کنید که نسبت به سالای قبل خیلی ساده تر برگزار شده.
درباره انتخابات هم یه چند تا نکته بگم:
اول اینکه من با وجودی که مطمئن بودم، به خاطر چیزی که از جو جامعه میدیدم، این سری دشمن روی تحریم انتخابات سرمایه گذاری کرده و با شکستن لیست، هیچ کدوم از کاندیداهای دشمن شاد کن بالا نمیان، دست آخر تصمیم گرفتم به همه لیست اتحاد رأی بدم.
ولی این لیستی رأی دادن و ترس از اومدن رقیب با لیستی رأی دادن ۴ سال پیش تَکرارچی ها یه فرق اساسی داره! اونم اینکه ما برامون مهمه که نتیجه انتخابات تو چشم دشمن چیه؟ وقتی کل لیست رأی بیاره، با اینکه رو بعضی از افرادش شک داشتیم، دشمن میگه مردم رفتن به کسانی رأی دادن که حداقل تو حرف، میگن مطیع ولایتیم! اما اگه خدای نکرده حتی یه نفر از نفوذی های دشمن رأی میاورد، دشمن کلی روش تبلیغ میکرد.
ما نخواستیم حتی به اندازه همین سر سوزن دشمن شاد بشه. با اینکه میدونیم در عمل، همون اصولگراها و مدعیان ولایتمداری، تو مجلس نهم امثال زنگنه رو تأیید صلاحیت کردن و به برجام رأی دادن!
این ترس و لیستی رأی دادن کجا و اون لیستی رأی دادنی که بزرگترین دغدغه شون برگزاری کنسرت تو مشهد و دوچرخه سواری خانوما و حضورشون تو استادیوم بود کجا؟ اینا قابل مقایسه ان واقعا؟
نتیجه انتخابات نشون داد مردم چقدر باشعور شدن! اینکه ترتیب لیست رأی آورده با لیستی که داده بودن به مردم یکی نیست، و امثال میرسلیم بالاتر از آقاتهرانی رأی آوردن و مجتبی رضاخواه رفته اون پایینای لیست، یعنی مردم به کارآمدی و صلاحیت بیشتر از پارتی بازی و قوم و قبیله گرایی رأی میدن.
اینکه آقای یامین پور و رسایی و علی جعفری با این همجمه تبلیغاتی بر علیهشون، نفرات ۳۱ تا ۳۳ شدن، یعنی مردم خیلی بهتر از آقایون خود متفکر پندار بلدن اصلح رو بشناسن و انتخاب کنن. اگه آقایون به خودشون زحمت بدن و ببینن نتایج رو، شاید، شاید، دفعه بعد قبل اینکه پشت درای بسته بشینن و با پارتی بازی لیست ببندن، یه نیم نگاهی هم به خواست و شعور مردم بندازن.
من خودم قبل اینکه لیست وحدت بیرون بیاد، از برآیند نظرات نخبگان و شناختی که داشتم و اینکه کدوم کاندیداها تعهد نامه شفافیت رو امضا کرده بودن، یه لیستی تهیه کرده بودم که حدودا نود در صد مطابق همین لیست بود.
اشکال و ایراد اساسی من نبودن یامین پور و کوچک زاده و رسایی و علی جعفری و شهبازی بود. و حقیقتا دلم نمیخواست به هیچ کدوم از آقایون آقاتهرانی و قالیباف رأی بدم. قالیباف رو که به خاطر عملکرد غربزده اش تو مدیریت ۱۰-۱۲ ساله اش تو شهرداری، مناسب نمایندگی مجلس نمیدونستم. آقاتهرانی رو هم وقتی لج و لجبازی اش سر لیست بستن رو دیدم، واقعا ازش زده شدم.
اما با این حال بازم میگم نتیجه خوبی حاصل شد الحمدلله و امیدوارم همونطور که آقا فرمودن، خدا به این انتخابات برکت بده و باعث نابودی دشمن و رسوایی منافقان بشه.
و به نظرم الان دیگه بس کنیم همه حرف و حدیثا رو. دیگه هی نیایم بگیم اگه فلان، اگه بهمان....
انتخابات شد، یه عده به دلیل احساس مسئولیت یا تکلیف یا هرچی، اومدن رأی دادن و یه عده هم انتخاب شدن. الان دیگه وقت نظارت و پیگیری ماست. ان شاءاللّه این طرح شفافیت رو از حالا به بعد با جدیت پیگیر باشیم و نذاریم مثه دوره های پیش نماینده ها ۴ سال برای خودشون برن حاجی حاجی مکه. نه دنبال کنیمشون و ازشون کار بکشیم. جوری رفتار کنیم که بفهمن زیر ذربین ملتن تا دیگه نیان قلدر مأبانه واسه مون به پالرمو و برجام رأی بدن. ان شاءاللّه